In 1940 bestaat de joodse gemeenschap in Groningen uit 3.000 leden. De Davidsterren in dit kunstwerk 'Thuis' symboliseren hun aanwezigheid in deze synagoge en in de samenleving. De Joden verdwijnen uit het openbare leven, op het moment dat de Duitse bezetter hen begint uit te sluiten en te vervolgen. In augustus 1943 wordt de Nederlands-Israëlitische Gemeenschap Groningen ontbonden, gevolgd door de sluiting van de synagoge in december.
Op de 'Razzia'-lijst uit 1942 staan 3.064 namen, waaronder onderduikers. Het merendeel van de Joodse gemeenschap wordt gedeporteerd naar doorgangskamp Westerbork en vervolgens naar de concentratie- en vernietigingskampen Auschwitz-Birkenau, Bergen-Belsen en Theresienstadt, waar ze worden vermoord.
Het is niet bekend hoeveel joden na de bevrijding naar Groningen zijn teruggekeerd. De aantallen variëren tussen 188 en 256. Deze kleine groep begint hun leven weer op te bouwen. Samen vormen zij de Joodse Gemeenschap. Het zijn de Davidsterren die ‘Thuis' verlichten. Hun huis zal nooit meer hetzelfde zijn.
Net als de Heilige Ark er recht tegenover is het kunstobject 'Thuis' gemaakt van messing. Eén voor één zijn de Davidssterren handmatig aan de muren bevestigd. Het licht aan de binnenkant van de kubus symboliseert het leven en het behoud en de betekenis van de Joodse identiteit.
Opdrachtgever: Synagoge Groningen
Concept, design: Paul&Albert
Realisatie: OpMaat3D / JZ product & ontwerp
Awards: Dezeen Awards Design longlist
"Paul&Albert creëerden met ‘Thuis’ niet alleen een monument voor de vermoorde joodse Groningers, maar ze brachten ook een ode aan de overlevenden, waaronder mijn oma, vader en tante. Het is een betekenisvol monument dat het wezen van het Jodendom raakt, niet alleen door de plek waar het staat, maar ook door de werking van het materiaal en het licht, dat symbool staat voor de ziel, voor kennis en voor het leven zelf. Een ‘thuis’ voor de levenden. Een monument én een schitterend geschenk."
